به کودک کمک کنید احساساتش را بیان کند .

در طول سال های پیش دبستانی کودکان با احساساتی بسیار پر رنگ بمباران می شوند ولی از آنجاییکه مهارت های زبانی انها در حال گسترش است معمولا توانایی بیان احساساتشان را ندارند .در اینگونه موارد عمل کردن بسیار آسانتر از صحبت کردن است .و نتیجه کتک زدن ، دعوا ، جیغ زدن و گاز گرفتن است .که به شکل نرمال در کودکان پیش دبستانی دیده می شود .ما می توانیم با در اختیار گذاشتن ابزار مناسب جهت ابراز احساسات به شکل کلامی از رفتارهای بد جلوگیری کنیم .در زیر به چند نمونه از رفتارهایی که می تواند به بیان احساسات کودکان کمک کند اشاره می کنیم :

احساسات کودک را نامگذاری کنید .

احساسات خود ، کودک و و حتی شخصیت های داستانی را نام گذاری کنید . از کلمه ساده عصبانی فراتر بروید و از کلمات توصیفی بهتری مثل خسته ، و یا ناامید استفاده کنید . این امر به کودک شما کلمات لازم برای بیان احساسات و حالات روحیش را می دهد . بعلاوه نام گذاری زیاد احساسات کودکان به آنها احساس آرامش می دهد .
" امروز این کامپیوتر مرا خیلی خسته کرده ."
" من خیلی متاسفم که تو نمی تونی امروز به خواسته ات برسی ."
"فکر می کنی وقتی شنگول و منگول صدای گرگ و شنیدن چه احساسی بهشون دست داد ؟ "

به کودک کمک کنید تا نیازهای خود را به زبان بیاورد .

کودکان در سنین قبل از مدرسه بیشتر علاقه دارند تا احساسات و احتیاجات عقب افتاده خود را به شکل عملی نشان دهند . نیازهای عقب افتاده می توانند نیاز به مستقل بودن در مهارت جدیدی ، نیاز به شیئی که از او گرفته شده است و یا نیازهای اصلی مثل خواب و یا غذا باشند .
" انگار در مورد یه چیزی ناراحت هستی .به من راجع به اون چیزی بگو " یا اینکه " فکر می کنی ما چه کاری می تونیم در اون مورد انجام بدیم ؟"
"اگر بتونی در مورد چیزی که لازم داری حرف بزنی من می تونم کمکت کنم "
"وقتی آرام و با ادب صحبت می کنی حرف تو رو می فهمم و می تونم بهت کمک کنم ."

در مورد کشمکش های اجتماعی کودکان را راهنمایی کنید .

وقتی کودکان سر اسباب بازی و یا جمله ای که به آنها گفته شده و یا رفتاری که در حقشان شده ناراحت هستند می توانید با کمک گرفتن از کلمات آنها را در این موقعیت ها هدایت کنید .
"فکر می کنی در این لحظه دوستت چه حسی داشت وقتی تو .....؟"
"اوچطور باعث شد که تو این حسو داشته باشی ؟"
" به جای گرفتن عروسک کاش از او خواهش می کردی که خودش به تو بدهد ."
"آیا راه مودبانه تری برای گفتن آن موضوع وجود نداشت ؟"

کودکانی که احساسات خود را بیان می کنند لزوما بلافاصله بحران را پایان نمی دهند .اما این پایه ایست برای یافتن روش های مطمئن تر برای کم کردن اضطراب هایشان .وقتی بزرگسالان به احساسات کودک ارزش می دهند و آنها را نام گذاری می کنند و یک دیلوگ باز راه می اندازند ، نه تنها به کودکان کمک می کنند تا مهارت های به کلام ریختن احساسات خود را کامل کنند بلکه این رفتار به آنها نشان می دهد که دوست داشته می شوند و درک می شوند .این احساس همدردی کمک می کند تا این دوران را آرام تر سپری کنند .
منبع : Not Just Cute.html
ترجمه : دست سبز